Gün Ağarmaya Başlar Şiiri - Bahattin Tonbul

Sevda çırpınırken de, toprağın son ahında
Vakitsiz gelen ölüm, ayrılıksa nedensiz
Sözün bittiği yerdi, gecenin sabahında
Gün ağarmaya başlar, neden bu kadar sessiz

Gelecek an bilinmez, umutlarım gizlenmiş
Dalda duran o baykuş, usul usul seslenmiş
Ona ben çok aşıktım, ruhum onu özlermiş
Gün ağarmaya başlar, neden bu kadar sessiz

Dokunur yüreğime, rüzgarın uğultusu
Düşlerimde severdim, yoktur onsuz korkusu
Geçti gitti tüm zaman, hayallerin tortusu
Gün ağarmaya başlar, neden bu kadar sessiz

Yağmuru biriktirdim, avuçlarımda tuttum
Bunca geçen zamanı, döner diye avuttum
Duvarlar yıkılacak, acısıyla uyuttum
Gün ağarmaya başlar, neden bu kadar sessiz

Aynanın karşısında, çırıl çıplak duruyor
Sonbaharda yapraklar, dallarında kuruyor
Bakışı dondu kaldı, eşim dostum soruyor
Gün ağarmaya başlar, neden bu kadar sessiz

Bahattin dokunurdun, yüreğini yakardın
O yare sokulurdun, günlerce hep bakardın
Gitti o yar yanından, su olsaydın akardın
Gün ağarmaya başlar, neden bu kadar sessiz
Bahattin Tonbul
22.1.2022