Sevda çırpınırken de, toprağın son ahında
Vakitsiz gelen ölüm, ayrılıksa nedensiz
Sözün bittiği yerdi, gecenin sabahında
Gün ağarmaya başlar, neden bu kadar sessiz
Gelecek an bilinmez, umutlarım gizlenmiş
Dalda duran o baykuş, usul usul seslenmiş
Ona ben çok aşıktım, ruhum onu özlermiş
Gün ağarmaya başlar, neden bu kadar sessiz
Dokunur yüreğime, rüzgarın uğultusu
Düşlerimde severdim, yoktur onsuz korkusu
Geçti gitti tüm zaman, hayallerin tortusu
Gün ağarmaya başlar, neden bu kadar sessiz
Yağmuru biriktirdim, avuçlarımda tuttum
Bunca geçen zamanı, döner diye avuttum
Duvarlar yıkılacak, acısıyla uyuttum
Gün ağarmaya başlar, neden bu kadar sessiz
Aynanın karşısında, çırıl çıplak duruyor
Sonbaharda yapraklar, dallarında kuruyor
Bakışı dondu kaldı, eşim dostum soruyor
Gün ağarmaya başlar, neden bu kadar sessiz
Bahattin dokunurdun, yüreğini yakardın
O yare sokulurdun, günlerce hep bakardın
Gitti o yar yanından, su olsaydın akardın
Gün ağarmaya başlar, neden bu kadar sessiz
Bahattin Tonbul
22.1.2022
Kayıt Tarihi : 3.2.2022 01:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sevgili eşim Nilgünün anısına mekanı cennet olsun

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!