insanın yatağında nehre dönüştüğü
çocukluğunun kangrene sardığı vakit
hınçla bölüyor elindeki ekmeği
yedi kişi oturulan sofrada ağlamak
çünkü
yelkenleri doldurmuyor
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta