Gün,güneşi elinden tuttu
Sabahı çıkardılar içlerinden
Akşam gelene kadar dur
Sevgiler çıkar yüreğinden
Sabah gitti çiçekleri uyandırdı
Çiğleri göklere yolculadı
Simit kırıntıları,iş telaşı derken
Öğleni de kucakladı
Deniz kenarında sevgililere eşlik etti
Kah yaralı gönülleri onardı
Zaman çabuk geçiyordu
Akşam üzerini karşıladı
Bir başkaydı yine akşamüzeri
Buruk gri tonlarda gün bitimi
Gün,güneş,sabah,öğlen
Çıktılar gittiler elele
Akşam tüm hüznüyle gelmişti yine nöbetine
Kayıt Tarihi : 22.3.2004 10:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kubilay Enginol](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/03/22/gun-7.jpg)
Ahmet faruk Türkyılmaz
TÜM YORUMLAR (2)