GÜN
Yaşamak dünü,
Yaşamak günü
Ve yaşamak sonsuzu....
Yaşamak.
Aynalar ne söyler?
Camdan
Etten aynalar...
Gönül gözüyle gören
Bakışlar...
Gün
Her gün
Yaşamak her günü...
Ömür bir gün
Bir gün bir ömür
Geçmiş nerde?
Ve gelecek
Zaman gündür
Gün zaman
Gerisi kuruntu, yalan
Dünü yaşamak imkânsız
Ve sonsuzda dolaşmak
Ansız...
Günsüz hayat
Hayatsız gün
Farketmeden
Böceği
Çiçeği
Göz yaşını
Sevinci...
Gün bir ömür
Ömür bir gün
Yaşamak günü yeniden
Geçmişten, gelecekten
Derinden.
Başlamak yeniden
Yeniden
Yaşam sürdükçe
Hep yeniden...! ! !
Ömür bir gün,
Gün bir ömür.
Kayıt Tarihi : 29.3.2007 14:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necip Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/29/gun-57.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!