Gün Şiiri - Adnan Şerifoğlu

Dört yana savruluyor seher
Meleklerin güçlü kanatlarında
Güneş parıltılarıyla yıkanırken
Sesleri hiç dinmiyor kuşların

Bir uğultu geliyor uzaklardan
Yaklaşıp sarıyor sonra dört bir yanı
Ömür başlıyor yeni bir sabaha
İş makinelerinin mağrur homurtularıyla

Karşı bahçede sarmaşık gülleri
Çam ağacına sarılmış öpüşüyorlar
Onları seyre dalmış hanımelleri
Bakışıyorlar öfkeli bir gıptayla
Balkondaki hüsnüyusuf çiçekleri

Komşunun tembel ahraz köpekleri
Uyukluyorlar tek gözlerini kapatmadan
Tüylerinde güneşin ilk sarışın ışıkları
Dans ediyorlar sessiz bir sevinçle
Bana kadar geliyor yüreklerinin sesi

Ben neyim bu seherin içinde
Kulaklarımda uğuldayan ne
İçimdeki korkuları silen
Sarhoş eden beni kim ki
Şu ölünesi zaman içinde

Yoksa gördüğüm her şey
Yalnızlığı bir ömür bellemiş
Uyumsuz,bir serseri eserikliği mi