Gün Şiiri - Mahsun Kaşcı

Gün biter sessizce
Hissizce gizlice yalınca
Durmadan, hoyratça, asice
Bir tutam ömür alıp sinsice

Bir başkası sahne alır
Delice gönülce mertçe
Kuşanır geceyi üzerine
Sırlarla, sazlarla, aylarla

Gün biter incinince
Sevdayla, ahla, gamla
Aşkla bezenmiş gözyaşlarıyla
Kin, kir ve ölü ruhlarla

Bir devran biter maziden
Yastan, kandan, ve leşten
Haktan ürkmüş nefisten
İsyan eden iblisten

Gün gelir yeni güne
Birden bire, hayal gibi
Duvağını açmış yeni gelin gibi
Sevgiyle, sevdayla, tebessümle

Gün bekler seni sabırla
Duada dökülen gözyaşlarını
Kalpten, gözden, en derinden
Umuttan semaya dolan haykırışlarını

Gün biter elbet birgün
Bakışla, sözle, ayazla
Atar zalimi ufkundan birden
Çizer mazlumu en güzelinden
Durmadan, yorulmadan, bıkmadan
Siler izlerini bir zamanların, amansızca