Sokağa açılan penceredir sözcükler
Nasıl açılırsa öyle kapanan
Asma yaprağı serinliğine uyanır
Yoncalarla özgündü gün
Sormadan vuran ömrün öfkesine
Kesintisiz duvar yüzün
Hiçbir bakış benzemez diğerine
Benzemedi hüzün
Son rüzgarları da gitti mevsimlerin
Kısa yazlardan iz bırakan
Kedilerinden bilinir evler
Kuru yaprakların yalnızlığında güzün
Harman yığınları, çıngıraklı koyunlar
Terazi kavağı gölgesinde samanla savrulan
Her dokunuş bir hayat, unutulanı bağışlar
Sancı sokağında sondu gün
Kayıt Tarihi : 28.9.2019 10:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Her geçen gün, ardında bir hikaye bırakır
![Yüksel Akyüz 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/09/28/gun-189.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!