27 Mayıs 1980'de ilk kanımdı damlayan.
Gözler kanlı ağladı o gün!
Şehit olmak değildi zor olan,
Kancık namlular, görülmedi o gün!
Gün ağabeye pusular kurdular,
Kurşunları ardarda yolladılar.
Karanlık sokağa saklanan soysuzlar,
Söyleyin ağabeyime nasıl kıydılar?
Kızıl pençeler vurur ağabeyime,
Kalbur olur çelik bağırda, tunç yüreği.
Korkarlar, kalkar diye yerden.
Şarjör, şarjör boşaltır hepsi birden.
Günü bekleriz karanlığa inat,
Gün, her gün yeniden doğar.
Günümü karartan alçaklara inat...
Milliyetçi Türkiye'ye, Turana kadar.
İlk kanım düştü Gün toprağa.
Kararttılar Gün'ümü ne olacak?
Bundan sonra durmak yok, inadına;
İlk doğan Gün'de kan öc diye akacak.
Umutcan KAMIŞ
26.05.2013
Kayıt Tarihi : 19.2.2019 01:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sinsi bir pusuyla şehit edilen bakanımız Gün Sazak'a ithafen..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!