Gün Şiiri - Ömer Özyurt 2

Ömer Özyurt 2
76

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Gün

Gün

Dağlar daha güneş doğuracak
sarı bir çoçuk sıcaklığında
Körpe ışıklar besliyor ufukları
düşük bir günün aydınlığı var
Karanlık emdiriyordu ışkları
dökülüyordu azar azar
Işıklar doymuyordu karanlığa
Günaydın dedim boşluğa
Yine bu boşlukta kaldı sesim
Oysa damla damla biriktirmiştim
erken uyanarak yazık ettim
ziyan olabilir yedi gün
İlk günden harcamıştım herşeyi
sesime varasıya kadar tükettim!

En erken kadın düştü sokağa
kadın yürürken sokaktan
sokak cadde doğuruyor
Kadın telaşla düşürdü kalbini
eğilip alamayacak kadar mutsuz
Bu kaçıncıydı
Umutla bekledim
Çok bekledim
Oyalandım kalbimde
Kalbim heyecan atıyor ellerime
çekip çıkardım heyecanımı ayak altından
Bir panik doğuracak gibi titredi elim
Günün ilk aşkıydı
henüz sıcak ve taze
Üç kez öptüm anlıma koydum
Bakmamış gibi zulaladım
Gizli seviliyordu herşey
karar verdim
bende bunu gizli gizli sevecektim
Bostan korkuluğu değilim ya
severim biraz
Oda biraz üzülür
Sevileceğini bilse
daha çok düşürür

Ömer Özyurt 2
Kayıt Tarihi : 6.2.2018 23:41:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Ömer Özyurt 2