Her geçen bir günüm
Benden uzaga savrulan bir yaprak
Dünya bir okyanus
Ben içinde gün be gün eriyen buzdağı,
Yavaş yavaş küçülüyorum durmadan
Bir çıkışı yok bu bitmenin
Bir çabamda yok umut adına
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta