Her geçen bir günüm
Benden uzaga savrulan bir yaprak
Dünya bir okyanus
Ben içinde gün be gün eriyen buzdağı,
Yavaş yavaş küçülüyorum durmadan
Bir çıkışı yok bu bitmenin
Bir çabamda yok umut adına
Anılarım,hatıralarım her ne varsa
Eriyen her damlada bir bir yok oluyor
Bir tek benim bileni,okuyanı, yaşayanı
Ve yapraklar devam ediyor düşmeye
Ta ki bitecegi güne dek.
Kayıt Tarihi : 21.1.2015 18:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her geçen bir günüm Benden uzaga savrulan bir yaprak Dünya bir okyanus Ben içinde gün be gün eriyen buzdağı, Yavaş yavaş küçülüyorum durmadan Bir çıkışı yok bu bitmenin Bir çabamda yok umut adına Anılarım,hatıralarım her ne varsa Eriyen her damlada bir bir yok oluyor Bir tek benim bileni,okuyanı, yaşayanı Ve yapraklar devam ediyor düşmeye Ta ki bitecegi güne dek.
![Ahmet Türkkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/01/21/gun-144.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!