Gün... Şiiri - Emrah Bekci 2

Günaydın gece…

Sessiz kalabalıklar arasında dolaşmak…

Sesler duymak, kitaplar arasındaki cümlelerde…

Kahve sıcağında ‘’Günpınar’’ile sohbettir gece…

Fil dişi kulesinde ‘’Meriç’e’’ selam etmek, geçerken limandan…

‘’Balzac’’ tan inciler var, ‘’Goriod’’ çok talihsiz bir baba…

‘’Homeros’’ dan sesli Odysseia’yı dinlemek belki…

‘’Aristophanaes’’in kurbağalarıyla dalga geçmek…

‘’Çiçero’’nun sıkıcı nutukların dan, bel ki birkaç cümle muhabbet…

‘’Seneca’’ bahtsız bir yazar, hayat kısalığını anlatır, fazla durmamak lazım yanın da…

‘’Dante’’ nin saçmaladığı ilahi komedyasına göz atıp, ‘’yanlışsın’’ demek…

Dostlar gelmeye başladı, ağır ağır yanıma…

‘’Tasso’’nun amacı, arz-ı mevud, ama çırpınışı boş arkadaşın, ruhu sağır duymuyor…

‘’Lorca’’, Ayrılışlar üzerine sohbet ediyor, biraz hüzzam esinti bırakıyor geceye…

‘’Montaigne’’ abi, yine smokinlerini giymiş, merhaba diyor dostlarına…

‘’La Fontaine’’, araklayacak romanlar, masallar arıyor diyar diyar, kendine meal etmek için…

‘’Voltaire’’, şatodan kovulan Candide ile halen uğraşmakta, baron vermez kızı üstad (!) …

‘’Yeats’’, ihtiyarlayınca, sırlar sunuyor bizlere kah hüzünlü, kah neşeli…

‘’Gogol’’, ölü canlar diyor…(!) , sanırım Yunus EMRE’yi tanımamış….(!)

‘’M.Gorki’’hep macera peşinde, seyyah gibi geziyor, Konovalov’u anlatıyor,şikayet ediyor…

İşte dünyanın birkaç yerinden dostlar…

Hep gece yaşar onlar, gelirler teker teker dokundukça sayfalara…

Kefere edebiyatı çok garip, lakin heyecanlı, okumak gerek onları da…

Her kitap bir can yüklü, uzuvları var sayfaların da…

Günaydın gece…

Günaydın sayfalar arasındaki, zamansız dostlar…