Gümüşservi Şiiri - Kerem Hacımustafaoğlu

Yüzemezken,
Kollarımı gümüşservinden geçirdim.
Ender o sevginin yüzeyine,
Layık değildim.
Vücudumun bütün ağırlığıyla gömüldüm içine.

Ruhumu çekiştiren okyanusun derinliği göz kapaklarımı örttü...
...

Hatırladım.
Henüz eksik bıraktığım şeyler var.
Artık zamanı geri alamasam da,
Bugünüm var.

Arkamı döndüğümde gümüşservi,
Çok uzakta...
...

Yüzebiliyor muyum?
Elimden geldiğince.
Ciğerlerime kıt oksijenim,
Dayan...

...Havadan üzerine saniyelerce,
Sudan yüzeyine sanki saatlerce.
Yine de çırpına çırpına-

-Gümüşservi yolunda.