Gümüşservi Şiiri - Nuray Üstündağ

Suya düşer gibi
Aksin düşüyor işte gözlerime
Akşam telaşı sarmışken şehri
Araba sesleri kuş çığlıkları
Evlerden yemek kokuları sızarken
Kendilerini babasının kollarına atmak için
Yolda bekleyen
Çocukların sabırsızlığıyla
Aniden bastıran
Hani güneş dururken tepede
Yağan yağmur gibi
Öyle saçma, öyle beklenmedik
Önce aklıma
Sonra içime
Ve bazen
Ne derinmiş diyorum içim
O kadar derin nefes alınca
Sahi özlemek kaç harf
Kaç düşe düşüyor da aksin
Bir özleme düşmüyorsun işte
İçim sızlıyor
Sen aklımdan geçip giderken
Gelmez diyorlar
İçimden sessizce biliyorum diliyorum
Hayalinin gözlerine bakarken
Zamanla acın geçer diyorlar
Zamana da hatta bütün evrene de
Kızıyorum
Suya dökmek istiyorum çılgınca içimi
Senin benden önce suya düşüyor gümüşservin
Ama nedense hep ben boğuluyorum