Gökyüzünün maviliği içime muktedir olsa bile
Ben içimi senin gözyaşlarınla en derin karanlığa boğarım,
Bir ayaz gelse içimi söndürmeye muktedir olsa bile
Ben içimi yakan gözlerinle dünyayı mihr'e boğarım.
Bir yol var, attığın adımların izleri ile dolu olan
Bir yol var, kokunun göğün deryasında saklı olan.
İki göz var, heybeti ile mihr'i kavuran
İki göz var, hayali ile mah'ı donduran.
İnfilak-ı sükunet etti bu sensiz geçen zamanım
Gecenin dehlizinde yaşayan tek muhayyelim oldun
Her yıldızı göz bebeklerinde tahayyül eder oldum
Ve reva kalır mı dudaklarımı kanatan adının içime dolması?
Kayıt Tarihi : 4.10.2020 13:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Dolunaydan gelen bir parıltı üstüne.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!