Gümüşhane Şiiri - Necmi Bayram

Osmanlı’yı yüzyıllarca besledin,
Madenlerle iktisadı süsledin,
Nice çileleri hep göğüsledin
Yurdumun güneşi, şen Gümüşhane’m.

Eşi görülmemiş yaylaların var,
Can verir turizme Zigana’nda kar,
Tomara’n, Harşıt’ın, ömrüme akar
Bitkilerin derde, fen Gümüşhane’m.

Tarihleri esir alan donatı
Sarıçiçek evlerinin sanatı…
Kaleleri sanki kartal kanadı
Kültürsel mirasa, gen Gümüşhane’m…

Aşıkların ateşini söndüren,
Un öğüten değirmeni döndüren,
Berrak pınarların, aşka yön veren
Hiç faydasız olan, nen Gümüşhane’m.

İki katlı binaların yapısı,
Bütün Vatanadır sevda kapısı,
Sultan Süleyman’dan asıl tapusu,
Yanmış vücutlara, ten Gümüşhane’m.

Dünya’da benzersiz yeşil dağların,
Ürün marmeladı cennet bağların,
Canlılara mekan gür ormanların
Eyler hastalığı men Gümüşhane’m…

Kısaltır yolları, uzun tüneller,
Fabrikan en iyi kireci eler,
Endemiği bozulmamış meyveler
Mısırın, buğdayın… den Gümüşhane’m.

Dünyada olmayan zenginlik sende,
İnsancıl hallere enginlik sende,
Sınıf türlerine denginlik sende;
Medeniyet şahı sen Gümüşhane’m.

Yönetenler içten işlese seni,
Kurtuluşa ümit düşlese seni,
Planlasa halkın ile gülmeni,
Kalmaz Kuşağında, ten Gümüşhane’m.

Tarifine Sözlük henüz çıkmadı,
Çağlar geçti; kültürünü yık’madı
GÖLGE OZAN yaza yaza bıkmadı,
Kurban olam sana ben Gümüşhane’m
24/01/2007
Necmi BAYRAM