Gümüşhaciköy Şiiri - Erol Teslim

Yüreğimin yüreğimin taaa şurasında
Memleket hasreti tütüyor
Doğanın bin bir rengini sulayan
Memleketim GÜMÜŞHACİKÖY'e

Dört mevsim bir başka yaşanır
Çocuklar şefkatle geleceğini arar
Dağlarında çiğdem toplanırken
Hep bir ğızdan söylenir

Çiğdem çiğdem çiçecil
Ebem olur köçecik
Verenin altın kalpli bir oğlu
Vermeyenin kel başli bir kızı olsun

Çiğdem pilavı için verilince
Yağ, bulgur, odun
Al al olur yanakları çocukların
İşte böyle söylenir
Gümüşhaciköy de sevda türküleri

Kabaoğuz köylerinden ova köylerine
Bir ağıt yalar çobanların kavalı
Bense İzmirin yakıcı sıcağında
Özlem duyarım kaval sesine

Tütün sarısı
Buğday sarısı
Çapa vurur halkımın yarısı
Özlemi silinmez yarası
Gümüşhaciköy de tütün işçiliği

Köprübaşı, Kayınpınarı, Bedesten
Malpazarı, Ekinpazarı, Katıkpazarı
Uğrak yeridir halkımın
Nice sevdalar filizlenir
Sohbetler demlenir
Karayağız, kasketli halkımın yüreğinde

Şafak sökümünden gün batımına
Ayrık otları temizlenir soğan tarlalarında
Rüzgar savurur harman saplarını
Emekçi halkımın yorgun bedenine

Mehmet Paşa Caddesinde
Bir avuç amele
Analar
Bacılar
Çocuklar
İş
Ekmek
Gelecek telaşında

Siyasiler kendini aklama derdinde
Gençler gurbet kapılarını aralarken
Analar döker göz yaşı, babalar düşünür kara kara
Bir oyun oynanır memleketim de

Erol Teslimim sorarım
Ne dir memleketim Gümüşhaciköy de Ayrılık gayrılık
Haydi el ele verelim
Çiğdemleri toplayalım
GümüşhaciKöy de sevda türküleriyle