Gümüş Renkli Yapraklar Şiiri - Hatice Ersan

Tırnaklı yaralar kanar oldu gözlerinin ışığında
Sen terkedilmişliğin iki yüzlü aynasısın
Suçlamak ya da suçlanmak ne işe yarar sana dair
Bir okka mutluluk altında yaşamışsın

Tıkanmış her kare umut, bir avucun altında
Tutsaklık kırıntılarını sana hatıra bırakırken
Yalancı gün ışığını avunak edinmişsin
Gelen her kişinin sende arattığı yalnızlık
Kırılan kalemlerin gölgesinde toplanmış

Hadi artık gümüş renkli yapraklar geliyor
Olası ihtimaller kararsız kalmadan
Yaşadığın hayat ödülünü almadan
Sen yine tutun geşip giden zamana
Haksızlık zincirlenir biryerlerde sen farkında olmadan

Ayrıntılarda gizli değerler birbirinden farklı değil
Tek eksiği geçip giden saniyeler
Bak yine birileri herşeyin farkında
Suskunluk tılsım tılsım işlerken beynini
Kirli çığlıklar savunma değil

Senin aşk payını birileri kapma çabasındayken
Sen onsuzluğun nedenini bilmemektesin
Hani uçurtmanın ipi kaçar ya ellerinin arasından
Biri yine tutmuş senin için anıları
Seni bekliyor en yakınından yakında
Gümüş renkli yapraklarla süslü bir ağacın dalında...