Gümüş Madalyon Şiiri - Nuran Karaca

Gümüş bir madalyondur,
Bir hicran yarası göğsünde
Kimi der sıla,
Kimi der sevda,
Kimi der yaradanadır bu büyük hasret..

Soran olamaz!
Alan olamaz dilinden!
Sezgilerinle kazanılmış,
Bu eşsiz madalyonun kaynağını.

Hislerinden uzaklaştığın anda,
Karardıkça kararır inada parıltısına
Kim merak edip dokunsa yakar elini.

Ama"O" sana yakışan obje olmuştur,
Şaşırırlar, bazende sorgularlar
Onlar dokunduğunda yanarlarken,
Senin onunla nasıl ferah?
Onun da, sende nasıl parlak durduğunu? ..

22:34 11.02.2015