Gümüş Kanatlı Martıydı Özgürlük

Çıkmazları çıkar
Olmazları olurmuş gibi yapmak
Kendini kendine gömmek
Geçmişe saklanmak, kaçmak mıdır bu günden?

Gümüş kanatlı bir martıydı özgürlük
Karaköy-Kadıköy hattında gide gele yoruldu
Neyi ne kadar yapabileceğini sınarken bir kış günü
Donmuş bir saçak altında düşünen yalıçapkınlığına soyundu..

‘En parlak yıldızlar en karanlık gecelerde görünür’ masalını gerçek sandı
Erguvanlar sardığında dalları sıradan bir bahar sabahı
Bir kelebeğin kanadındaki renklere inandı
‘Seviyorum seni’leri aradı suspus olmuş dilinde
Sıradanlıkların arasında kaybolmaya yüz tutmuş sıra dışılığını
Kanıyla yazdığı hayatını…………………………………
Geçmişte bir yerlerde yok olan duyuları
Karakalemin ucunda çizdiği aşkları
Silmeye çalıştıkça birbirine karışan, bulaşan gölgeleri
Bembeyaz kâğıtta silindiği halde kalan izleri
O izlerdeki gizleri…..

Gümüş kanatlı bir martıydı özgürlük
Düşünen yalıçapkınlığına soyunduğu gün kayboldu……….