Gümüş Gece Şiiri - Eren Zeki Nalbant

İş sen yine sen .
Mührünü vurdun doğmamış canıma.
Çiçekli vadilere yüzüm düştü
arzulayarak ölümü Bu vadinin kralı kim?
Kim verir elini bana yasemin çiçekleri arasından. Kim söyleyecek cevabı
ben zehir gölü kenarında yatarken.
Yıldızlar gemisi süzülürken
yapraklar dirilir gül kendinden geçer.
Heyhat
ardınca ölülerin çığlıkları kulaklarımda çınlayan.
Uçuşan ruhları avutulmuş bir yalnızlık oyalar.
Yosunlu bedenler sürüklenir peltemsi kıyılara.
Sensiz günler akıp giderken batıya,
kim bu sevdayI gönlüme bıraktı
Ay gecikti bu gece
Nur kaplayacaktı hani dört bir yanı
Yandı dileklerimin tören ateşi.
Sarışın atlar kaçıyor
ayaklarındaki nallar fildisi. Senin tüy gövden düşerken kar beyazı göğsüme,
endamın gözbebeklerime siniyor.
Gümüş gecede ipekler üzerinde iki kişi.
İkiside gece bitmesin istiyor. ....