Köyün üstüne düşmeden günün ilk ışıkları
Horozlar bile ötmeden çıkardılar dışarı.
Günün doğuşunu seyre dalarlardı sabah erken
Kahvaltıyı yaparlar bir yandan horozlar öterken.
Cevher dedenin elinde bıçak söğüdü yontuyor
Süt sağacak gümüş ebe, elinde bakraç tutuyor.
Bardak bardak süt içmeyi çok sevdiğini biliyorlar
Küçük Ahmet uyanınca süpriz yapmak istiyorlar.
Koyunların ardı süre koşmak en büyük zevkiydi
Yemyeşil bir dünyada hep güzellik sahibiydi.
Güneş ışıkları cama düşmeye başlamıştı
Gözüne düşen ışıkla Ahmet'de uyanmıştı.
Gümüş ebe avucunun içine şeker almış
Ahmed'i görününce o an dede kala kalmış.
Bir iki damla göz yaşı süzülür sakalından
Gümüş ebe saçlarını okşuyordu ardından.
Oğullarından kalan tek hatıraydı Ahmed'i
Şefkat yoğrulan kalbinden acısı hiç dinmedi.
Kayıt Tarihi : 12.12.2005 08:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!