Gümüş çerçeve. Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Bir ney sesi, nereye gitsen hep seninle olacak
Her günün bitiminde,
Aynı saatlerde akşam solarken,
O dinmeyen hıçkırık kulaklarında.
Sazlıklarla çevrilmiş göl kenarında.

Sahipsiz bir mezar göreceksin.
Her yıl aynı vakit,
Ziyaret edeceksin,
Bedenin burda iken, ruhun bir cam kenarında,
Güneşin cılız ışıklarının perdelerinden süzüldüğü
Köşende,
Elinde bir gümüş çerçeve.

Resimde bir çift göz.

Ve yüreğinin üzerindeki o kırmızı gül hiç solmayacak,
Sulanacak gözyaşlarınızla...
Her yıl aynı zamanlarda bir yolcu
Gelip geçerken, ney sesiyle duraklayacak.

Sevdalı iki bakış, iki kuş olup ötüşürken
Ağacın kuru dalı, çatırdadığında,
Kuşlar uçup gidecek bedeninden.

Zamansız ve mekansız,
Yeni cennetiniz olacak ikinize.

Elinde hep o gümüş çerçeve,
Ve o iki kara sevdalı bakış...

Yediveren kızıl gül o ziyaretgahın üstünde kanayacak
Sonsuzadek.
Akşam solarken,
Gül solmayacak akan gözyaşlarıyla...
Her gece rüyana giren sazlıklı göl,
Mezar, üstündeki gül,
Ney sesi
Ve ötüşen kuşlar,
Kulaklarında hıçkırıklarla...

137Aralık/2009/Bodrum