Gümüş buğusu içmiş
yoksul bir köydeyim
bakır renginde yol kenarları
söğütler köprü korkuluklarına dayanmış
bir çınar içten içe çürüyor
bin yıllık aşkın peşinden.
Gümüş buğusu içmiş
yoksul bir köydeyim
beynimde sararmış başaklar
dizi dizi su satırları geçiyor
öyküsüz yaşamların ardından
kalbimde bezgin bir ormancı
içten içe yanıyor
030801/2142
Ethem VayvaylıKayıt Tarihi : 28.8.2001 15:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!