Ben,
Gümüş bir tepside hazana sunmadım gülüşlerimi
Ki onlar, mimiklerimi askıya almadan çok önceydi…
Hiç…
Ama hiç yüksek rakımlı bakışlarım olmadı,
Tıpkı,tıpkı senin gibi…
Ben,
Habis bir ura hapsedilmiş bedenin,
Günbegün kuruyan damarlarında
Kaybettim…
Ve yaşlı bir kadının,
Dağılan pazar yerinde,
Tezgâh altında unuttuğu ellerinde…
Kaderi kara çocuğun
/Adına anne denen/kimsesini
Kimsesizler sığınağında ararken
Unuttum…
Evlere sığmayan babanın,
Göklere sığdırıp öptüğüm
Pınarı kuru gözlerinde,
Gözlerinde unuttum gülmelerimi…
Ve gamsızca başını yastığa koyanları,
Bakışlarımla vurdum.
Kâh üşüdü omuzlarım…
Bank üzeri taş yastığım oldu.
Taşıdı omuzlarım…
Islak karton kutunun alazında ısındım…
Ekmeğe katık aradağım da oldu,
Terimle yıkandığımda.
Ben,
Gümüş bir tepside hazana sunmadım gülüşlerimi!
Derme çatma düşlerim de oldu,
Tavan arası sakladığım hayallerimde.
Hiç…
Kibrimin katili olalı hiç af yüzü görmedim
İstemem de!
Çok gördüm bakışların gibisini…
Ve mabetlerinde terkettim.
Hepsini…
Ama hepsini…
Ben de sövdüm…
Ben de söylenmeyi bildim gün geldi
Ve daha dün, son tövbemden az önce…
Tıpkı senin gibiydi,
Tıpkı senin gibi bakınca gözlerime,
Lâ Havle…Lâ Havle…
Kayıt Tarihi : 28.12.2012 15:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu yürek nasıl duyarlıdır böyle? Sağır kulakları, kör gözleri açar bu şiir... Baştan ayağa titretir insanı...
Yüce yüreği gönülden kutluyorum. Saygılar ve sevgiler bu yüreğe...
Bir çocuğun sevgisizliğini, özlemlerini anlatan güzel şiirinizi kutlar, farketmemizi sağlayan Antoloji yönetimine teşekkür ederim.
Duygu ve düşüncenize sağlık..
''Kaderi kara çocuğun
/Adına anne denen/kimsesini
Kimsesizler sığınağında ararken
Unuttum… ''
Sabır ile kalemin mürekkebi,yüreğin sözcükleri akıtsın inşallah.
TÜM YORUMLAR (4)