Gümüş Bilye Şiiri - İsmail Kocamaz

Cocukken elime bir bilye geçti,
O kadar çok parlıyordu ki,
Ona bakmaktan çok hoşlanıyordum,
Onu elimden bırakamıyordum.

Adını gümüş bilye koydum,
Onunla hiç oynayamıyordum,
Kaybolacak diye korkuyor,
Elimden bırakmıyordum.

Bir gün çıktım sokağa,
Arkadaşlarımla oynamaya
Çok sevdiğim oyundu misket,
Oynamaya yoktu bende cesaret.

Arkadaşlarım beni zorla soktular oyuna,
Gümüş bilyem ile başladım oynamaya.
Oynadıkça artıyordu heyecanım,
Bu oyundan çok zevk aldım.

Unuttum bir an bilyemin değerini,
Çıkardım oyunun keyfini.
Koydum diğerlerinin yanına,
Çok sevdiğim gümüş bilyemi.