Bir sürü gümüşüm olsun istiyordum,
Onun için o gün gittim,
Osmanbey parkına..
Dedim ya sanki bir şey,itti beni oraya..
En uca yürüdüm,oysa daha başka,
Tezgahlar da vardı parkta..
Yığınla ıvır zıvır,şakırdayıp parlıyordu,
İçimdeki çılgın kız,
Hepsini al diyordu..
Sonra satıcıya baktım,yüzü gülüyordu,
Ama sanki biraz kızmış,
Bir şeylere kırılmış,
Yürekten yaralanmış gibi geldi bana..
O ara bir şeyler oluştu,
Yaşlar çok uzak ama,
Sevgiler dostluklar buluştu..
Gönül bahçeme hoş geldin Zülhan,
Kardeşlikler bitmesin,dost kalalım her zaman..
(18.Mayıs.1999)
Nisa MerihKayıt Tarihi : 12.3.2007 14:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saygılarımla
TÜM YORUMLAR (1)