Gümbede Gümbet Şiiri - Audrey Aykut

Oturmuş tadına varırken bahçemde
Sessiz, sakin akşamın,
Dinlerken muhteşem sessizliği
Başladı bir ses, gümbede gümbet...
Gümbede gümbet...
Çalıyordu beynimin içinde
Ritimsiz, ahenksiz bir davul.
Gümbede gümbet... Gümbede gümbet...
Bastırdı davul ağustos böceklerinin fısıltısını.
Gümbede gümbet... Gümbede gümbet...
Nedendi bu davul? Neyin habercisiydi?
Delice kutlanan bir şenlik mi vardı beynimde
Yoksa yaklaşan bir savaşı haber mi veriyordu
Durmaksızın çalan savaş tamtamları?
Ararken bir yanıt zihnime üşüşen sorulara
Sürdürdü çalmayı davul, gümbede gümbet
Gümbede gümbet... Gümbede gümbet...