Gum Rihen Şiiri - Yusuf Kartoz

Yusuf Kartoz
150

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Gum Rihen

Yaşlandıkça yıllar bibirini daha hızlı kovalamayada başlarlar
Hele yanlız yaşanıyorsa birde sahipsizlik girdabına kapılınır
Yapmanız gereken işlerde üstelenmez,süreklide ötelenirler
Halinden yakınan kimse bulunmayacağı içinde hep rahatız
Aynalarla hiç işiniz olmaz,hoş görünmenizide bekleyen yok
Rahmetli son istirahatgahına uğurlayalı hayli zaman geçmiş
İnsan olmak,onun anılarının etkisiyle yokluğuna alışılamıyor
Kalıcı olan yok,en küçük yapıtaşımızda zamanı gelince pof
Anılarda bizimle birlikte toprakla buluşup,unutulup gidecektir
Sonrasıda boşu boşuna ödenen vergilerle yakınır durursunuz
Zaten tek tük gelenleri saymazsak,pek arayıp soranda yok
Oda kapatılalı uzun yıllar geçti gitti,vergide sorun deyil artık
Hiç kimse yokluğumu fark edemedi,keyifleri yerinde olsalar
Bir kaç itilmiş,kakılmıştan duyar; şimdi biz ne olacağız artık
Gelenler hind fakiriymişcesine yakınırlar,pazarlığa tutuşurlar
Böyle işten kime ne hayır gelir ki,sebilide bilerek kuruttular
İçimden geçense; çatlakları bilerek gönderenlerde olmalılar
Rahmetli gideli uzun zamandır saçlarımıda taramamıştımda
Baktım baktım,bizim saçlar dökülmeyi geçin seyremişlerde
Bu yaşlar sonrası kime genç gözükmek dert olacak deyipte
Dibinden kesipte uzamasına fırsat vermememde yeni durum
Yaşlanmayı kendime ruhen hazırlamaya gayret etmekteyim
Engin hayat sürünmesini bana hediyeliyen güzel unutulmaz

Bir sonbaharda sesizce sıcak topraklara göç edip gitmişlerdi
O benim prensesim,sultanım olmak istemez,yeni yön bulur
Salhanede ikindi uçuşları yolu perişan kumpanyaya uzatılır
Hep illüzyon sahne aldığında,sahnenin en yakınına tünerler
Tombul tavşan ile moruk güvercinli illüzyonuna bayılmaktadır
İllüzyon tosman obur tavaşanla moruk güvercinden bıkmıştır
Sakarlıklarıyla illüzyonuda hep palyaço gösterisine çevirirler
Seyirciler gülmekten kırılırken,guguk kuşunu görüpte,çağırır
Ona sahne dünyasının kapılarını açıpta,kraliçelik teklif eder
Her gün sahnede,spotların altında,alkışlar içinde rol önerilir
Guguk kuşum için ben gerilerde kalmışım,anılarda unutulur
Hele saat başında balkona çıkıp guguk guguk deme sıkıcıdır
Öneriyi büyük bir memnuniyetle kabul ederler,işide zor deyil
Son kez sahne aldıklarından habersizdir tavaşanla güvercin
Akşam çadırın kenarından bir ciyaklama birde feryat duyulur
Guguk kuşum bu seslerede mana veremez,mutluluktan uçar
Akşam kumpanya çalışanlarının tabildot yemeyinde kebabtır
Mantarlı garnetür içinde teside ikili son rollerini icra edmişler
Çalışanlar hep birlikte taam ederken,et yüzüde görmüşlerdir
Kumpanyanın dişikedisi yosmanada gündoğar,kemileri bitirir
Adı gibi oynak çalışanları geçin,seyircilerin kucağından inmez
İllüzyon tavşandan geriye kalan derisinden şık eldiveb edinir
Güvercin tüyleri guguk üzerinde uyusun diye bir yatak dikilir
Yeni gün ve her gün guguk ile illüzyon birlikte sahne alırlar
Sandık içinde bekleşirken guguk,abrakadabra sesi duyulunca
Kapak açılır açılmaz birden uçarak,bir tur atıpta hemen döner
Şimdide tersi yapılır,asayla abrakadabra,yine açılır,saklanmış
Seyirciye gösterilir,bakınız,hakikaten boştur,gizli bölmededir
Bir tutam arpaya esir,uğrunada sandık içi,dışı rol yapmaktadır
Artık istediyi gibi özgürce uçup,dilediğince gezip dolaşamıyor
Rol bitimi doğruca kafesini boyluyor,rol gereğice çıkarılıyordu
Alkışlar bravolar hep illüzyon içindir,ne yapsa yapsın anılmaz
Esaret hayatına alışmak zorunda,tosmanla yosmana sabreder
Bile bile bu hayata katılmış,istesede özgürlüğe uçamıyacaktı
Gözden düştüğü an yosmana yemek olacağınına bilincindedir
Bu eksik akıllı kuşta ne buldum bilmiyorum,çekici yanı olmalı
Bende ne izlenim bırakmış ki nedenini bilmeden hoşlanıyorum
Onu sürekli sizlere anlatıp bitiremedim,sebebini size bıraktım

Yusuf Kartoz
Kayıt Tarihi : 5.9.2010 20:00:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Yusuf Kartoz