Gülzarımın Pembe Gülü! Şiiri - Behçet Elcik

bir sabah doğuyor,geceme.
bir karanlık,an bitiyor mahseni alemimde.
kör karanlık,ardında aydın günler.
seninle, ümidim yeniden yeşermekte.

konuşmak istiyor canım aylarca,
hiç usanmadan,seninle.
latif sadana hasret bu can.
gülerken görmek alemime bayram sanki.

Gülzarımın goncası, örümcekler sarmış seni.
maşuğun gönlünü almak için,gönül alma yapmışlar seni.
sen,senden bi haber iken koparıp atmışlar seni,
vazuya bırakılmış, bir günlük süs yapmışlar seni.

Gülzarımın pembe gülü!
tohumunu, ben attım,
ellerimle suladım, yaban lardan sakladım,
hep aşkla baktım,