Şu dünya güzelle doludur amma
Güzellerin gülü sensin SEVDİĞİM
Bülbülü şakıtan güllerdir sanma
Bülbüllerin dili sensin SEVDİĞİM
Gönlüme düştüğüm o günden beri
Hiç bahar görmedim her gün zemheri
Her zaman ters döndü felek çemberi
Bu çemberin yolu sensin SEVDİĞİM
SEVDİĞİM sen bana namussun arsın
Sana gönül koydum bir bana yarsın
Gönlüde hep coşan billur pınarsın
Bu pınarın seli sensin SEVDİĞİM
Boş verdim dünyayı pişman değilim
Başka güzellere olmaz meyilim
Sensin benim elim kolum ve dilim
Aşk sazının teli sensin SEVDİĞİM
SEVDİĞİM gül yüzün apaktır senin
Kimseler bulamaz ıraktır yerin
İsmini sorsalar “GÜLYÜZLÜM” derim
Şu gönlümde gizli sensin SEVDİĞİM
1996
Alperen HatılKayıt Tarihi : 4.11.2003 21:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!