Gülüyorlardı Şiiri - Beşir Çiflik

Gülüyorlardı
Boynuna takılan siyah tasmayı
Bir çelenk sayar gibi
Bir tek yüzleri çocuk yüzüydü
Saklambaç oynamaktan sıkılmışlardı sanki
Gülüyorlardı
Hala gülüyorlar belki

O gülüşün altında acaba neler gizli
Anlatabilir miydi
Kelepçeli ellerinin olsaydı dil
Sevdalarla yüklü yaşam sevgisi
Yoksa onlara komik mi geldi

Yürekleri nefretle dolu
Yokluklar mı çizdi bu yolu
Ana rahmine hangi tohum ekildi
Hani doğan hiçbir çocuk suçlu değildi
Kimler suları kesti
Bu yaşta fidanlar böyle eğildi

Dava dosyasını su gibi içseler de
Katip üzgün
Savcı dalgın
Hakim şaşkındı
Bu çocuklar mı oto teybini çaldı
Yoksa bozuk düzen mi onları bizden aldı

İkrarla somut
Parmak izleri mevcut
Herkes mütaalayı izledi
Savcı ceza verilsin deyip
Utancını elleriyle gizledi

Biri on üçünde biri on dördündeydi
İkisi de umursamaz bir tavır içindeydi
Ama mahkeme gerçekti
Pişman mısınız dedi hakim onlara
Evet pişmandı hakim hakim olmasına
Sanki onları değil kendini mahkum etti
Yüreği de onlarla cezaevine gitti

Gülüyorlardı
Hala gülüyorlar belki