Gülüyordum Hayata Şiiri - İsmet Zeren

Delilikti
Kerpiçten evler yapmak
Saman ve toprak
Suyu kıskanıyordu
Beklemekten
Ben yorgundum
Mutluluktan
Mesuttum yıllar sonra
Ve ilk defa
Gülüyordum hayata

Acılarım dinmişti
Ve içimdeki yangını
Küllendirmişti zaman
Oysa
Yarın hala belirsizdi
Ve hala
Gül kokuyordu anılar
Ama ben kerpiçten evler yapıyordum
Deliler gibi
Hiç yorulmadan
Saman ve toprak
Yorgun düşüyordu
Hırpalanıp ellerimde
Hırsım suyuna karışmıştı çamurun
Ve yoğrulup
Katılaşıyordu yüreğimde
Yorgundum mutluluktan
Kerpiçten evler yapıyordum
Ve gülümsüyordum hayata
Senin bakışlarında ki
Tebessümü kıskanıp