Nedendir bilinmez benim bu;
Kadar mutlu olduğum benim?
Bu kadar sevindiğim neselendiğim,
Ben ben neşelenince gülüyor yüzlerim!
Bu aralar ben o kadar çok;
Mutluyumki sana nasıl anlatayım?
Bilemedim bu kadar çok benim,
Mutluluktan artık gülüyor yüzlerim!
Ben ben insanları dışarıda gördüğüm;
Zaman böyle bana mutluluk geliyor?
Bunu ben ben bir türlü anlayamadım,
Benim insanlara karşı gülüyor yüzlerim!
Hâlâ mutluyum hâlâ sevinçten havaya;
Uçuyorum mutluluk çağınday ben?
Ben hâlâ duygu düşünce içinde,
Yaşadıkça benim hâlâ gülüyor yüzlerim!
Kayıt Tarihi : 20.3.2024 09:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!