Gülüşünün sokağına nasıl gidilir ?

ellerimi anlamıyorum ki bazen
habersiz yollara düşüyorlar
umuyorum ki bir deniz fersahı uyansınlar
başka tereddütler başka ümitsizlikler içinden
bilmezler hangi fikre takılıp beraber
güldüğümü sanıyorlar - bırak öyle sansınlar

gülüşümü bulamıyorum ki bazen
içimde uyanık olsalarda garip fiiller
adıma bastırılmış pullar değil küller
uyuya kalmış başıboş trenimde makinistler

bir deli imparator gibiyim
tek kişilik yalnızlığımda
bir kaya ki tunçtan - nasıl eritilir

sebebini soramıyorum ki bazen

kanatlarına güvercinler mi konmuş
kapıda kış mı var
yoksulluk mu
kim bilir kim umursar
bazı duygular beni unuttular

ben neyi unutacağımı bilemiyorum ki bazen

herşey bir tarafa
gülüşünün sokağına nasıl gidilir

bir hırkada benim için giysin yaz akşamları

adresini öptüğün bir kağıda yaz
masallara ait olsun
sormuşlar ne oldum nerdeyim
sormayın bırakın
kime ne kadar borcum var

kokunun sırrına nasıl erilir
nasıl düşündüğümü unutuyorum ki bazen

ip gibi çisil çisil
alyuvarlarıma tutunmuş ak yıldızımsın
ceplerimde taşırım
her bahar yüzünü
kim duyar sesini anlatmadığım hikayelerin

o güzel bakışına ne söylenir
çak kibriti yansın
içimde kurumuş umutsuzluk ormanları
sev
damarlarımda yüzen
akıl sır ermez meselelerimi
tutup da yer yüzümün ellerinden

bir garip dünyayım uzayında hiçkimselerin

hep bir ıslıkla çarpışıp
devirmişim yaz güneşlerimi

sarhoş muyum
yoksa başka bir sarhoşluğu bulmuş muyum
lezzeti ezbersiz güzelliğine nasıl uçulur

teninin mutfağına nasıl dokululur

bak gözlerimin içine de sabah olsun
bak
aydınlık olsun
böyle baktığın bir fotoğrafı ver yanımda dursun
beni, hep o bırakmadığın kıyıda
kendimi ararken bulursun

ne kadar nasıl sevdiğimi
hiç anlatamıyorum ki bazen