Gülüşünü Sulara Dök Şiiri - Salim Erben

Sabahın ilk ışığında
Düş mavisi yüzünün
En aydınlık yerinde
Kahveye bezenmiş
Bir çift göz.
Berrak duru su gibi
Gönülden gönülle akar
Kıpır kıpır oynaşır
Yüreğimin nakşında
.
Ahh akdağım ah
Sana yakın bana uzak
Andıkça kalp sızlatan
Üç yanı orman
Bir yanı açık alan
Bekler baharı yazı
Oysa senin saçların
Hem kumral hemde sarı
Yasak kitaplar gibi

Zorbalar gelip geçmiş
Şehir şehir kasaba kasaba
Sonsuz sanmıştım aşkı
Şimdi yayla güneşi gibi
Durup öylece
Mahzun hülyalar kuralım
Aşkı bilmediğimizden değil
Bu kaçış bu haykırış
Bırakalım hoyrat esintilere
Sessiz çığlıklarımız ağlasın
Hatırlar mısın kenin güneyde
İlk defa öpmüştüm seni
Karlı bir kış günüydü
Kaşların yay gülüşün nil
Gözlerin okyanus olmuştu.
Ben seni
Kendimde çoğaltarak sevdim
Ay parçam
Bir akşam üstü gel yanıma
Öyle sarıl ki erisin buzlar
Varsın affetmesin bizi dağlar
Bir birini sevenler
Ölümüne sevdaya yürüsün