bir mevsim daha yitik
bir mevsim daha yitirdik
gerisinde,
ince tellerle tutturulmuş
naylon sevişgenlikler bırakarak
bakamıyorum geriye
baksam, eriyecek her şey
erimesine aldırmasam da
eriyiklerin üzerimize damlayarak
bizi kavuracağından korkuyorum.
dinliyor musun arkadaşım
çalan şarkıyı?
bak Kavafis’in
-şehir- şiirini okuyor müzisyen
dalıp gidiyor musun?
görüyor musun arkadaşım
sokaklarda infaz edilen
gencecik kızları?
Ya da duyuyor musun
umudun ezgisini haykıran seslerin
susturuluşunu?
hissediyor musun arkadaşım
uzaklaştırılmışlığın, yalnız bıraktırılmışlığın
soğuk rüzgarlarını?
geziyor musun arkadaşım
döviz bürolarının önünden?
ya da geçiyor musun
körpe bedenlerini
dolarlara hibe eden
yosmaların yanından?
susuyor musun arkadaşım?
Vazgeçmemek,
ayakta kalabilmek için
hiç bir şey belli etmeden
gülüşünü saklıyor musun?
bir mevsim daha bitti
bir mevsim daha bitirdik
bak! okaliptus ağaçlarının
sararan yaprakları
serpiliyor üzerimize, anlıyor musun?
yaşadığımız ölü mevsimi artık.
1995
Kayıt Tarihi : 28.9.2006 01:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tek gülüşünümü saklıyor sanki yok her şeyi saklıyor,oda her şeyi.........................
TÜM YORUMLAR (5)