Gülüşünü özledim Şiiri - Veysel Çakır

📜✍️ GÜLÜŞÜNÜ ÖZLEDİM ✍️📜
Görsem dahi yüzünü, gülüşünü özledim
Yüreğimin acısı, ne edeyim dinmiyor
Sevda sözcüklerini, deyişini özledim
Bir yabancı gibisi(n), yüreğime sinmiyor

Sanki yıldız gülerdi, gülüşünün içinde
Yağmurlar sen kokardı, o zamanlar içimde
Hasret düştü ardıma, dayanılmaz biçimde
Ay'a da razı oldum, artık o da inmiyor

Yetiremem cismini, ruhun da gerek bana
Söyleyemem ismini, nazarım değer sana
Kıyameti isterim , kavuşacaksam cana
Zehir oluyor aşım, bir lokmacık yenmiyor

İklimler mi değişti, yaşıyorum hep kışı
Damarlarım kurudu, kesildi kan akışı
Neden kestin üstümden, ahu gibi bakışı
Nerede o d(g)ünlerim, neden geri dönmüyor

Çatlamış toprak gibi, vuslatını isterim
Konuşan ben değilim, konuşturan hislerim
Hangi duaya muhtaç, ebediyyen düşlerim
Bir ateşe düştüm ki,yar gülmezse sönmüyor

27/06/2019 Veysel Çakır