Umudunu Kaybetme Çocuk Şiiri - Yunus Önd ...

Umudunu kaybetme çocuk
Bir gül gibi kokun kalsın
Seni koparan ellerde.
Bırak boğulsun çirkinliğinde
Başkalarının acısından
Mutluluk devşiren aşağılık gülüşler
Sen onurunla yaşamaya bak.

İncitme kimseyi ve incinme kimseden
Hıyanet ağacı yeşermesin toprağında
Baharın gelişini müjdeleyen cemreler misali Düşsün saçlarına, sakalına ve yüreğine
Umudun hilali kıskandıran güzelliği.
Ve çiçekler açsın ruhunun bahçesinde
Ölü yorgunluğu olsa da üstünde
Ya da bezmişsen canından
Yine de çocuk gülüşleri sakla cebinde.

Umudunu kaybetme çocuk
Kadir kıymet bilmiyorsa yeryüzü
Gökyüzüne fısılda hayallerini
Tükenmişse arzdaki umut
Yıldızlardan umut topla.
Kaybetme korkusunun esiri olmak
Yakışmaz Ademoğluna
Madem ki her doğan gün
Yeni bir başlangıçtır
Yeniden başlamak lazım hayata...