Gülüşünü Çaldı Adam Şiiri - Gülgün Özel

Gülüşünü çaldı adam..!!
Her bir hecede,
Ince ince sildi an'dan.
Geriye safi akrep kaldı,
Koynuna sakladığı yelkovandan.

Olmadı dediğinde can,
Nasıl ağladı kadın içine.
Yollar dalgalandı ayağının altında.
Nefes darlığı asıldı gerdanına.
En değerli beşi biryerdelere nispet gibi
Nazarında...

Can'ın dilinde, bir lâl'e bezenmişlik,
İnsanlık bu mu demek kaldı.
Vururken el emeğine,
Kabullenmezken son mermiyi yuvası,
Kanadı içine kadın.
Soğuğu işledi damarlarına.
Haykırdı sabahın kör karanlığında.
Dinledi can sessizce,
Çaresizliğe doydu, o kadar uzakta...

Dizleri çözüldü kaldırım taşlarına.
Kırağı gibi vurdu tomurcuğa duran çiçekleri,
Damlaları ...
Can "ne cok ağlattın"
Kendi kendine "reva mı bu "dedi.
Terazi dengesizdi de,
Bunca ağırlık nedendi.?
Arş'a değdi hüznü kadının.
Yüzünü yırtmak istedi,
Çekilirken en acısı çilenin.
Sağıda soluda birdi.
Işte simdi; bir çıkmaz sokaktı istedigi,
Beklediği...
Celladının kahkahalarını kovdu kulaklarından.
Dedi; Elbet elimde parcalanacak birgün
Seninde yüreğin.
Otururken karşı karşıya,
Son yudumu boğazına gömecektim.
Günah çıkartmak için,
Medet umacaktın,
Çıldırtırken çocuk masumiyeti gamzelerim.
Ve ben, hesabı ödeyip giderken,
Dönüp "Üstü kalsın" diyecektim.

24 haziran 2018

Gülgün Özel
Kayıt Tarihi : 13.12.2018 08:33:00