Gülüşünle Uyu Koynumda Şiiri - Salim Erben

Yıllardır özlemler demlenir içimde
Her sabah düşlediğim bin bir çiçek
Kayıp yıllar gibi aklımda mıhlı
Sayamadım sensiz öldüğüm geceleri
Gülüşüne yaslanmışım bir kere
Melül melül bakma yakın gel
İçmeden sarhoş et beni
Çılgınlar gibi eğlenelim seninle
Sadece misafiriyim gözleriyin
Örtme üstüne kirbiklerini
Tapınaklarına sığınmak isterim
Dağlarda seher yeli gibi
Esip geçme dur hele biraz
Sana bir ömür sundum
Düşürme yüzümü yere
Çingene gülüşlerinle kal
Aşkın ta kendisi ol
Her sabah kahve gözlüm
Gözlerinden bir dem sun
Uyansın bütün ölü yanlarım
Gel biraz yakınıma
Çal kibriti tek tek yansın
Gülüşünle bütün şafaklar
Al götür baş pınara
Turna sürülerine kat
Bütün mavilere inat
Bulutları kıskandıran
İki damla yaşla ıslat
Karanfiller açsın göğsünde
Ey yayla yüreklim
Deli poyrazına kapılıp
Geldim yaban ellerde
Bu son çığlıkları aşkın
Sımsıkı yum dudaklarını
Gecenin en karanlık yerinde
Öp susuz toprak gibi
Daha yorgun değil bu yürek
Bir akşam üstü öyle sar ki
Kıvılcımlar tutuşsun
Alevler arasından çek al
Varsın affetmesin
Hiç bir tanrı bizi
Sen yine
Çingene gülüşünle
Bin yıllık uykudan uyan