Sustum, erteledim yangınlarımı
Yağmurlarımı gecelerime serptim
Sığınak oldu karanlıklar...
Sense bir yıldızdın uzaklarda
Bir görünüp, bir kayboluyordun
Ve bazen öyle bir parlıyordun ki
Sönük kalıyordu evrenin tüm renkleri...
İşte o zamanlar ben
Körüklüyordum yangınlarımı
Yağmurlarım bulutlarda...
Ve çıkıyordum sığınağımdan
Gözlerinde huzur buluyordum...
Suçum yok, gülüşünle büyüledin beni...
Kayıt Tarihi : 24.12.2008 18:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!