Çok güzel gülüyordu
Belli ki bir derdi vardı
Artık kimseye güvenmiyordu
Belli ki bir sebebi vardı
Sebebi büyüdü büyüdü bir dağ oldu
İçi yandı, yüzü güldü, gözü doldu
Gece uyumak için derdini sayıyordu
Koyun değildi derdi hiç uyutmuyordu
Uyudu kabus uyandı kabus
Ne nefret bilirdi ne de kin
Bilseydi derdim yeter artık kus
Çökmüş bir köseye bekliyor suspus
Kimseye anlatmaz kimse bilmez derdini
Otursam yanına konuşsak soyler mi bana
Nasıl bu kadar güçlü nereden alıyor gücünü
Taş olsa çatlar kalbi nasıl dayanıyor buna
Kayıt Tarihi : 19.1.2023 17:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!