Gülüşüne Esir Oldum Şiiri - Müzeyyen Yavuz

Asi yüreklim
benim ömrümün hepsi
senin bir gülüşüne sığınmaktı
ah be adam
sen bilmezmisin ki
ben senin bir gülüşüne
esir olduğumsun.
*
=== Hiçbirşeye böyle kafa yormadım
=== Nokta kadar kalbe hesap sormadım
=== Niye sevdim diye pişman olmadım
=== Sana kavuşmadan bitmeyeceğim
*
=== Ha bugün ha yarın deme hiç bana
=== Büyüdükçe büyür hasretim sana
=== Bırakma bayrama yayma zamana
=== Kavuşunca daha gitmeyeceğim
*
ben senin bir gülüşüne.
değil hayatımı herşeyimi feda ettim,
ömrümde üç şeyi çok sevdim,
Seni sensin diye,kalbimi de
seni sevdi diye sevdim,
İşte böyle senin Aşkın,
bu Asi kızın yüreğine kelepçe,
ayaklarına prangalar vurdu,
Öperken koklayan insanın
özlerken kalbi sızlıyor.
kalan ömrümün hepsi
bir gülüşüne sığındı
Asi yüreklim
*