Gülüşünden Gül Düşük Şiiri - Mahzun Doğa

Gülüşünden gül düşük
üşüyorsun
çatılmış kaşların
koştuğun yol üstünde
dağa az kalmış
dinlenecek ağacın gölgesine varamadık
özlemlerinden kurduğun masallara
gözlerinde ölü ülkeler
mevsimler
kardeşin
anam
kimsesizliğimiz
yüzünde donmuş hayat
ağlamadan nasıl ağlarsa bir çocuk
durup bir köşede
dilini bilmediği binlerce dünya içinde
öylece
masum
yüzünde binlerce cümle
henüz kimsenin çözemediği
can çizikleri üstünde
yorgun
yorgun
yorgun

22/04/2