ne fırtınalar diner
ne fırtına dindirir
sözlerin acı siner
üst üstüne bindirir
gün geceye değerken
dudak dudağa
sevdayı yığarken
düşte imlenmiş bir nokta
yokuşa sardı
dertlerin bıkkınlığı
inişe geçer yakında
uçurumlarla yuvarlanır
bir sevgi ki
yürek imbiğinden geçmiş
elleri ıslak
yapayalnız saçında toka
bakışında ışıyan
yıla düşen aşiyan
sevgi balı taşıyan
yüreğime indirir
dipsiz kuyulardan gelir
nar çiçeği nefesi
sustuğunda sustum
sus pus halimde
daldır elini çıkar sandık üstüne
oyalanmış
birebir güzellikler
gülüşünden belli
10051016karahayıtdenizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 16.5.2010 21:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!