gülüşünde ay düşer gamzene
ay dedikçe bir bende kırık hüzme
ağlayan ülkemin göz yaşı denizine
bir sen düşer benliğim özleminde
versene gülen gözlerini bir gece deminde
sen güzelliğini çalayım gece mavisinde
kır kabuğunu çatlasın toprak ana
yalnızlıklar kalsın bir başına
nehir varsın yatağına
sen bana ak ben sana
bir tohum açar uç verir yaşama
akar şiirsel yalnızlığına
tutunmuşuz yaşamın ipine
dal budak pıtırdak kanar ya
hep bir yan
hani kalın olsada gam yemese insan
pamuk ipliği ha koptu kopacak
gözlerime bir bak
sana akıyor bu ırmak
Vedat Koparan 19.04.2005
Vedat KoparanKayıt Tarihi : 3.12.2005 13:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yaşam kısa ve pamuk ipliğine bağlıyken kanatırken hep biryerleri, sevginizi bir ırmak ile benzeştirmeniz ve sevgiliye doğru bir akış yönü bulmanız ne hoş.
Tebrikler.
Sevgiyle kalın.
Suna Doğanay
TÜM YORUMLAR (2)