Yorgun ırmaklar gibi durgun gönlüm
Güneşin kahırlı sızısı var yüreğimde
Islak peteklerime kahrı taşıyor arılar
Ben aşk polenleri serpiyorum evrene
Yangın ilmeğinde hicaz bir aldanış an
Tadımlık sevilerin hıçkırığı dudaklarda
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta