Gülüşün Ebedi Bir Bahar Gibi

Yaşama yaşam katan, dudaklarında   tomurcuklanan
Bakışlarında neşe
Gözlerinde umut kaynağı
Olan
Acıları dağıtan
Gülüşünden öpüyorum
Gülüşlerinin
Hemde
En orta yerini
Kıyısına, köşesine bakmadan
Hiç yumma ışık saçan gözlerini
Gözlerim gözlerindeyken
Öpüyörüm
Ay'a
Güneş'e ışık
Papatyalarda, güllerde kokusu olan
Bana şiir yazdıracak kadar, çok sıcak olan gülüşünü

Kalbimi sarhoş edip, güneşle dans eden günebakanlarda
Baharın ilk güneşinde, dupduru gülüşün var
Yağan her yağmurdan
Sonra
Çıkan gökkuşağı gibi
Umut saçıyor
Ferahlık yayıyor
O
Öpülesi
O
Öpülesi
Her tomurcuklarında
Ebedi bahar olan
O
Sıcak gülüşlerin
Yağmurla toprağa düşen
Sırılsıklam buğu gibi insana
Huzur veriyor
Gülüşün
Sanki
Güneş'in doğduğu
Yamacında güller akan Sübhan Dağı, Artos Dağı gibi hep yüce

Gülüşün, derinlerden gelen aydınlık, gözlere yansıyan ışık
Sevdalarda duygu seli
Kanayan yüreğimde gül-gonca
Memleket kokan
Her
Gülüşün
Aynı gökyüzü
Yada her hangi bir yıldızı
Bahar akşamlarında
Bağdaş kurmuş
Ay
Hiç yumma gözlerini gözlerim gözlerinde kalsın

Her gülüşün yeşil bir yaz sabahında
Işıklar dönemecinde
Yereyüzüne süzülen
Şafak
Lâl renginden
O
Dudaklarından
Öpmek istediğim
Her bir gülüşün
Mehtap olur
Gündüzsüz gecelere
Vay
Kalbimde açan
Gül-goncam
Dudaklarından gülümsemeler
Hiç eksik olmasın, ey ebedi baharım
Gonca gül, bahar da, gonca gül yaz da çok güzel olur

Mehmet Çobanoğlu
20.07.2023
İstanbul